“พลอย” กุข่าวพ่อตายทิพย์ ร่ำไห้สารภาพ จะนำเงินจากงานศพจ่ายหนี้คดีโกง

“พลอย” กุข่าวพ่อตายทิพย์ ร่ำไห้สารภาพ จะนำเงินจากงานศพจ่ายหนี้คดีโกง พ่อปล่อยโฮ ผิดที่ตนด้วยไม่เคยดูแล ญาติไม่ติดใจ เตรียมบวชล้างซวย   

หลังจากที่ออกมา “พลอย” ออกมายอมรับว่าเป็นคนกุเรื่องพ่อตายทิพย์ขึ้นมาจริง เหตุจำนนต่อหลักฐาน จนทำให้เจ้าของร้านดอกไม้ที่ถูกว่าจ้างให้จัดดอกไม้ในงานศพเสียความรู้สึกเป็นอย่างมาก เพราะต้องออกเงินไปก่อนเกือบ 5 หมื่น

รายการโหนกระแส ออกอากาศวันที่ 10 มี.ค. 66 ดำเนินรายการโดย “หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย” ผลิตในนามบริษัท ดีคืนดีวัน จำกัด ออกอากาศทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 12.35 น. ทางช่อง 3 กดเลข 33 ได้เปิดใจสัมภาษณ์ พลอย อีกครั้ง ซึ่งเจ้าตัวพร้อมสารภาพหมดเปลือก มาพร้อม แอ้ม คุณแม่ และอดีตภรรยาของตั้ม, ปราง เจ้าของร้านดอกไม้ที่แจ้งความ, ตั้ม พ่อที่ถูกลูกกุว่าตายทิพย์, บอล หลานตั้มที่ถูกกล่าวหาก่อนหน้านี้ มาพร้อม “แดง” พ่อบอล และ ดร.มนต์ชัย จงไกรรัตนกุล หรือ ทนายแก้ว

ผ่านมาสองวันเป็นยังไง?

พลอย : เครียดค่ะ

ไม่คิดว่ากระแสจะตีกลับขนาดนี้?

พลอย : ค่ะ

แสดงว่าเราก็ยอมรับกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น?

พลอย : หนูยอมรับทุกเรื่องค่ะ

พลอยวันนี้กับวันนั้นมันต่างกันมาก?

พลอย : (พยักหน้า)

มันเกิดอะไรขึ้น?

พลอย : ยิ่งหนีความจริงก็ยิ่งไปกับใหญ่ค่ะ ก็เลยยอมรับดีกว่าค่ะ

พ่อ ได้รู้ข้อเท็จจริงจากข่าวว่าพลอยสารภาพ พ่อสบายใจขึ้นมั้ย?

ตั้ม : สบายใจขึ้นนิดนึง แต่การกระทำต่อไปจะเหมือนเดิมหรือเปล่า

บอลล่ะ พอได้ฟังเขารับสารภาพ โล่งใจขึ้นมั้ย?

บอล : โล่งใจครับ พ้นข้อครหา

พ่อแดง สบายใจขึ้นมั้ย?

พ่อแดง : ดีขึ้นครับ

ยังตึงอยู่มั้ย?

พ่อแดง : ยังไงก็เป็นน้อง มาทำแบบนี้

เหตุผลเกิดจากอะไร ทำไมกุเรื่องขึ้นมา?

พลอย : มันน้อยใจค่ะ (ร้องไห้) เวลาเดือดร้อนพ่อก็ไม่เคยมอง เวลาหนูไปหาก็จะไม่เคยเจอค่ะ

สิ่งที่เราคิดคือทิ้งขว้างเรา ถามง่ายๆ การไปบอกเขาตายแล้ว มันเป็นการแก้แค้นเขาตรงไหน ช่วยได้ตรงไหน ทำให้เราสาแก่ใจตรงไหน ไม่งั้นจะกลายเป็นโกหกอีกดอก ไม่ได้ขยี้นะ นี่เอาข้อเท็จจริง หรือที่โกหกไม่เกี่ยวกับพ่อ เอาตรงๆ อยากได้เงิน เราไม่มีเงินก็เลยสร้างจัดงานศพขึ้นมา?

พลอย : ไม่ใช่ค่ะ

แล้วเกี่ยวกับพ่อตรงไหน ถึงบอกพ่อตายแล้วจัดงานศพให้พ่อ?

พลอย : หนูอยากให้เขามาหาหนูค่ะ คนที่มางานศพจะได้ไปบอกพ่อ จะได้เจอกัน (ร้องไห้)

เมื่อวันก่อนที่สัมภาษณ์ ไม่ได้ขยี้นะ วันที่สัมภาษณ์พลอยวันนั้น พลอยบอกว่ารู้ว่าพ่ออยู่ที่ไหนแต่ไม่อยากไปหา?

พลอย : หนูไปหาแต่ไม่เจอเขา รู้ว่าอยู่ที่ไหน แต่ไม่รู้ว่าบ้านเขาหลังไหน

ไปถามป้าแล้วด้วย?

พลอย : ใช่ค่ะ ไปวนตั้งหลายรอบ

เลยบอกว่าเขาตายเพื่อให้มาหาเหรอ?

พลอย : (นิ่ง)

ทนายแก้ว : พูดตรงๆ เถอะครับ เดี๋ยวจะกลายเป็นว่าโกหกไปอีก

เชื่ออย่างนึงว่าสังคมพร้อมให้อภัยกับใครที่ทำอะไรไปแล้ว แล้วกลับตัวกลับใจ แต่ถ้าโกหกซ้ำสังคมจะไม่ให้อภัยเลย วันนั้นบนโต๊ะนั้น รู้ตั้งแต่วินาทีแรกว่าพลอยโกหก แต่ไม่อยากพูด แก้วก็รู้เพราะเราไปคุยกันสองคนข้างล่าง วันนี้ความน่าจะเป็นแทบเป็นไปไม่ได้ ที่พลอยบอกว่าจัดงานศพเพื่อให้พ่อมาหา?

แอ้ม : ที่ลูกทำ เพราะว่า 22 ปีพ่อไม่เคยดูแลเลย งานวันเกิดลูกก็ไม่เคยมา เขาน้อยใจแค่นี้แหละค่ะพี่ (ร้องไห้) คนอื่นวันเกิดเขามีพ่อ แต่นี่ไม่มีพ่อ (ร้องไห้)

บริบทที่กำลังคุยกัน ความน่าจะเป็นของสังคมที่เขามองเข้ามา เขามองเลยว่าการจัดงานศพเพราะน้อยใจพ่อ จัดเพื่อให้พ่อมาหา มันดูย้อนแย้งมาก?

ทนายแก้ว : อีกอย่างการจัดงานต้องใช้เงินมาก เราก็ไม่ได้มีเงินขนาดนั้นที่จะไปจัดงานใหญ่โตขนาดนั้น ถ้าจะให้พ่อมาหาจริงๆ งานก็ไม่ต้องใหญ่ขนาดนั้นก็ได้

แอ้ม : อันนี้ไม่รู้จริงๆ เขาสั่งดอกไม้หนูก็ไม่ทราบ  

ไม่อยากให้พลอยโยนบาปให้พ่ออีก เข้าใจว่าเจ็บช้ำน้ำใจเรื่องพ่อ ประเด็นนั้นแก้ได้ แต่ประเด็นที่อยากบอกสังคม ต้องแก้ตัวเองออกจากสังคมก่อน วันนี้บอกน้อยใจพ่อ จัดงานวันศพเพื่อให้พ่อมา มันซับซ้อนไป เอาตรงๆ นะ ไม่ได้ชี้นำ ไม่ได้ถามนำ พูดตรงๆ เลยว่าต้องการเงิน ไม่มีเงิน เลยอ้างว่าพ่อตาย อยากได้เงินจากงานศพ สังคมยังเข้าใจมากกว่าอีก เพราะบริบทสภาพครอบครัวเราที่ทีมข่าวเห็นมามันก็เข้าใจได้ เอาจริงๆ จากใจเลย กุเรื่องขึ้นมาเพื่ออะไร?

พลอย : หนูอยากได้เงินด้วยค่ะ (ร้องไห้) อยากได้เงินจากการจัดงานศพในครั้งนี้ค่ะ (ร้องไห้)

เราไม่ได้บังคับแต่เป็นการแก้ปัญหาทีละเปราะ เส้นผมวันนั้นทีเอาไปใช้เป็นของใคร?

พลอย : มันอยู่ตรงหน้าบ้าน หนูก็เก็บมาแล้วเอาไปวัดค่ะ เล็บไม่มีค่ะ แล้วก็ห่อค่ะ

นิวัฒน์ใครเป็นคนเขียนให้?

พลอย : มันไม่ได้เขียนค่ะ แต่เราแค่พูดเองว่านิวัฒน์ค่ะ

พี่ปราง ในห่อนั้นมีเขียนชื่อมั้ย?

ปราง : ไม่มีอะไรมาเลย ห่อผ้ามีแค่ผ้าขาวกับเส้นผม เราเอะใจก็เลยคุยกับน้องๆ ทีมงานว่าลองเปิดดู ถึงได้รู้ว่ามีเส้นด้ายมัดปมๆ มาอยู่หน่อยนึง ก็เลยตัดออก มาแกะเป็นห่อผ้าแบบนี้ดู

แสดงว่าวันที่พลอยพยายามบอกว่าบอลขี่รถมอเตอร์ไซค์เอามาให้ พลอยก็ถามบอลว่าทำไมเขียนนิวัฒน์ ไม่ชื่อวิรัตน์ แสดงว่าในห่อไม่มีชื่อเขียนตั้งแต่แรก เอาชื่อนิวัฒน์มาจากไหน?

พลอย : หนูคิดเองค่ะ

เพราะไปพ้องกับชื่อนึง อยู่ในรูปของพ่อ นิวัฒน์ สิงห์ทอง อันนั้นคืออะไร?

พลอย : หนูไปเปลี่ยนที่ร้านค่ะ แจ้งร้านเองให้ใส่ชื่อนี้ หนูบอกแม่ไปว่าทางโน้นบอกว่าเปลี่ยนชื่อค่ะ หนูเลยต้องให้เขาเปลี่ยนชื่อให้ค่ะ เพื่อให้ตรงกับสิ่งที่เราพูดค่ะ

กรณีบอล ทำไมอ้างเป็นบอลโทรมา ทำไมเอาเขามาเกี่ยว?

พลอย : ไม่มีใครที่ติดต่อพ่อได้แล้วค่ะ

ไม่กลัวพี่เขาเสียหายเหรอ วันที่บอกว่าต้องจ่ายค่าดอกไม้ 5 หมื่น หนูบอกหนูไม่จ่าย คนจ่ายต้องเป็นบอล หนูผลักภาระไปให้เขา ไม่กลัวเขารู้สึกแย่เหรอ?

พลอย : ตอนนั้นไม่ได้คิดแบบตอนนี้

ตอนนั้นต้องเอาตัวรอดให้ได้ เพราะความมันแตก?

พลอย : ค่ะ (ร้องไห้)

ทนายแก้ว : ไปรพ.เพื่อรับศพพ่อหรือเปล่า ที่บอกว่าพยาบาลบอกว่ามีการส่งไปรพ.ธรรมศาสตร์

พลอย : หนูไปจริงค่ะ รพ.พระบาท หนูไปถามเขาจริงๆ และมีชื่อจริงๆ แต่ไม่รู้ว่าใช่มั้ย เพราะไม่ได้ถามถึงวันเกิด หนูไม่มีบัตรประชาชนเขาด้วย พยาบาลแจ้งว่าชื่อนามสกุลตรง หนูไปถามจริงๆ

ไปถามทำไมในเมื่อเราสร้างขึ้นมา?

พลอย : หนูไปยืนถาม อยากให้พี่ที่ไปกับหนูด้วยได้ยินค่ะ

เป็นการสร้างหลักฐานให้อีกคนได้ยินว่าฉันไปถามแล้วนะ ว่ามีคนตายชื่อนี้มั้ย บังเอิญเขาตอบว่ามีพอดี?

พลอย : ใช่ค่ะ

ทนายแก้ว : ถ้าพยาบาลตอบว่าไม่มีล่ะ คุณได้เตี๊ยมไว้ก่อนมั้ย

พลอย : ไม่ได้เตี๊ยมค่ะ วันนี้หนูจะบอกทุกอย่างค่ะ

บอลจะเอายังไงต่อไป?

บอล : อยากให้พูดความจริงทั้งหมด ถ้าฟังแล้วโอเค ก็จบ

ตอนจัดงานศพ ไปติดต่อพี่ปราง คิดมั้ยจะเอาเงินที่ไหนให้เขา 5 หมื่น?

พลอย : หนูคิดแค่ว่าถ้าจบงานก็คงได้ซองค่ะ คิดแค่เรื่องเงินค่ะ (ร้องไห้)

นี่คือสาเหตุที่ไปนิมนต์พระ 50 รูป?

พลอย : หนูไม่ได้นิมนต์พระค่ะ

แอ้ม : พี่ปรางบอกแอ้มไปนิมนต์พระเลย บอกไปเลยวันเผานิมนต์เลย 50 เลี้ยงเพล หนูไปหาหลวงพ่อที่วัด หลวงพ่อบอกว่าไม่ต้องเอาถึง 50 หรอก เอาแค่ 25 รูปก็พอ

ทนายแก้ว : แม่ต้องรู้เรื่องตั้งแต่แรกเลย ถูกมั้ย

แอ้ม : หนูไม่รู้ แต่พี่ปรางให้หนูไปมินต์พระให้ คุยแค่เรื่องพระแค่นั้น แต่เรื่องลูกสาวกุเรื่องมาแต่แรก แม่ยืนยันว่าไม่รู้

แฟนรู้มั้ย?

พลอย : ไม่รู้ค่ะ ไม่มีใครรู้ หนูคนเดียวเลย

เจ้าอาวาสบอกว่างงเหมือนกัน นิมนต์พระ 50 รูปเป็นงานใหญ่โตมาก พระยังเตือนด้วยซ้ำ?

แอ้ม : แม่ไปนิมนต์ เพราะพี่ปรางให้ไปนิมนต์

ปราง : คุยกันเฉยๆ ไม่ได้ตกลงกัน เพราะพี่แอ้มคุยอยู่ หนูอยู่ตรงนั้นพอดี

เรื่องรูปในงานศพ แม่บอกมีรูปนั้นอยู่?

แอ้ม : ใช่ ติดกับสมุดปลดประจำการ

รูปถ่ายเอามาจากไหน?

พลอย : เอามาจากแม่

แอ้ม : รูปถ่ายของเขา (ตั้ม) เอามาจากสมุดที่เป็นการปลดประจำการ

ก็คล้ายๆ พ่อเหมือนกันนะ?

พลอย : ร้านเขาบอกว่าเขาต้องแต่งค่ะ เพราะเป็นรอยปากกาขีด

ใช่มั้ย?

ตั้ม : อันนั้นมันหูแหลม ดูหู

พ่อจะบอกว่าไม่ใช่เหรอ?

ตั้ม : ไม่ใช่ ป้ายชื่อที่หน้าอกก็ไม่ใช่

ตอนพ่อถ่ายรูปนี้ พ่อเอาเสื้อใครมาถ่ายหรือเปล่า?

ตั้ม : ไม่มีครับ

เอารูปไปแต่ง แล้วรอยปากกาใคร แม่ขีดเหรอ?

แอ้ม : ไม่ได้ขีด มันเป็นมาอย่างนี้

ลายมือพ่อมั้ย?

ตั้ม : ชื่อใช่ แต่รูปไม่ใช่

พ่อจำไม่ได้หรือเปล่า ถามบอล ใช่มั้ย?

บอล : น่าจะนานแล้วนะ

พี่แดงใช่เปล่า?

แดง : ความคิดผมมันนานแล้ว เป็นผมก็จำไม่ได้ รูปไม่ได้เห็นตลอด

ทนายแก้ว : ตัวเราเองถ่ายตอนหนุ่มๆ ก็ต้องจำได้สิ

ตั้ม :   จำไม่ได้ ผมลืม

พลอยเอารูปจากแม่ ซึ่งอยู่ในสมุดปลดประจำการของพ่อไปทำที่ร้าน ร้านแต่งรูปแล้วเอาไปตั้งหน้าศพ แล้วตั้งชื่อว่านิวัฒน์?

พลอย : ค่ะ

แล้วที่บอกเรื่องมอเตอร์ไซค์เขาล่ะ?

พลอย : หนูรู้ว่าบ้านเขามีมอเตอร์ไซค์ซูเมอร์ค่ะ รู้ถึงสีด้วยค่ะ เพราะแม่เขาเคยขับมาหาหนูค่ะ

ปรากฏว่าบอลไม่ได้ขี่ซูเมอร์ ขี่เป็นเวฟ พลอยแทงผิด?

พลอย : ค่ะ

ทำไมเถียงคอเป็นเอ็นในวันนั้น?

พลอย : หนูคิดว่ายังไงหนูก็ถูกค่ะ

ทนายแก้ว : แล้วเบอร์ที่โทรเข้ามา

พลอย : ไม่รู้ว่าเบอร์ใครค่ะ

ทำไมทีมงานเสิร์จดูแล้วขึ้นว่าพลอย?

พลอย : แต่หนูยืนยันได้ว่าหนูไม่เคยเปิดซิมนี้ค่ะ เป็นเบอร์ที่หนูพูดขึ้นมาเอง

แล้วเราจำเบอร์ได้ยังไง?

พลอย : หนูก็เดาไปเรื่อยค่ะ แต่ยืนยันไม่เคยเปิด แต่ที่พูดเหมือนเดิมทุกครั้งเพราะหนูเมมเบอร์ไว้ค่ะ

เคยลองโทรไปก่อนมั้ยว่ามันเปิดหรือมันปิด?

พลอย : ไม่เคยค่ะ

ถ้าโทรแล้วเบอร์นี้ติดจะยังไง ส่วนที่บอกว่าโทรมาแล้วลบ ก็ไม่ได้ลบ?

พลอย : หนูลบเฉพาะเบอร์ที่หนูโทรออกค่ะ เบอร์โทรเข้าไม่มีค่ะ

ทนายแก้ว : ป้าที่อ้างว่าโทรเข้ามาก็ไม่มี

พลอย : ไม่มีใครโทรเลยค่ะ หนูพูดเองทั้งหมดค่ะ แล้วหนูยืนยันว่าเบอร์นี้ไม่ใช่เบอร์หนูแน่นอนค่ะ หนูไม่เคยเปิดเบอร์นี้ ไม่เคยมีเบอร์นี้ค่ะ

บอล พ่อแดง ยังไงดี?

แดง : ตอนนี้ตั้งทนายแล้ว ขอร้องลูกแล้วแต่เวรแต่กรรมเขาเถอะ เราจะบวชแล้ว ยกไปเลย ไหนๆ ก็พี่น้อง

ยกให้ ไม่ติดใจอะไร?

แดง : เวรกรรมเดี๋ยวก็ไปเอง แล้วแต่เวรแต่กรรมนะน้อง เพราะเมื่อวานก็พูดแล้วให้พูดอะไรให้พูดเรื่องจริง พี่ก็รักน้อง ไม่ใช่ไม่รัก

พลอย : (ร้องไห้)

แดง : พี่โผงผาง แต่จริงใจ ถามลูกได้ พี่อุตส่าห์เน้นแล้วเน้นอีก

บอลจะเอายังไง?

บอล : ก็ยอมให้ครับ ไม่ติดใจ อย่างที่พ่อพูดเลย ผมจะบวชแล้วด้วย

แดง : ข้าวหม้อแกงหม้อ บวชกะทันหัน บวชล้างซวย

จะชวนเขาไปงานบวชมั้ย?

แดง : แล้วแต่ ไหนๆ ก็ญาติ

ไปงานบวชพี่เขามั้ย?

พลอย : หนูไม่กล้าไปหรอกค่ะ หนูอายเขา (ร้องไห้)

คนน่าสงสารสุดคือปราง จะเอายังไงต่อไป?

ปราง : พูดไม่ถูก มันจุก แต่ถามว่ากฎหมายก็ต้องเป็นไปตามกฎหมาย ตอนแรกเชื่อใจพลอย ให้ใจร้อยเปอร์เซ็นต์ โทรคุย บอกแล้วมีอะไรให้คุยกับพี่ มีอะไรปรึกษาพี่

พลอย : (ร้องไห้หนัก)

ปราง : พอรู้แบบนี้ก็อยากถามพลอย จะโกหกไปเพื่ออะไร โกหกให้มันได้อะไร พลอยก็รู้งานไม่ใช่งานเล็กๆ ที่เราทำมันก็เหนื่อย เอาความรู้สึกพี่มาล้อเล่นแบบนี้เหรอ เรื่องเงินไม่อะไรเท่าไหร่หรอก ไม่ได้รวย ไม่ได้มีตังค์ พี่ก็หาเช้ากินค่ำ พลอยก็เห็นอยู่ แต่มีอะไรทำไมไม่ปรึกษาพี่ก่อน  ทำไมไม่พูดตรงๆ กับพี่ แต่เรื่องกฎหมายก็ต้องไปตามนั้นก่อน เพราะไม่รู้จะไปเอาผิดยังไง ถ้าเรียกร้องกับเขา เขาก็คงไม่มีให้แน่นอนร้อยเปอร์เซ็นต์ หนูก็จุกอกเหมือนกัน เมื่อคืนก็เครียดมาก จุกอก จุกจนพูดไม่ออก

ตอนนี้แจ้งความหรือยัง?

ปราง : ลงบันทึกประจำวัน น้องที่เป็นทนายเขาจะเดินเรื่องให้เต็มที่ เขาก็อยากให้เอาเรื่อง แต่ขอดูก่อนว่าจะยังไงดี

เรื่องเงิน 5 หมื่น รู้ตั้งแต่แรกใช่มั้ยว่าถ้าไปจ้างพี่ปราง เสียเงิน 5 หมื่น?

พลอย : ค่ะ

แต่คิดว่าได้เงินจากงานเอาไปให้พี่เขา พลอยคิดว่าเงินทำบุญงานพ่อจะถึง 5 หมื่นเหรอ?

พลอย : ตอนนั้นหนูไม่ได้คิดอะไร คิดว่าแม่รู้จักคนเยอะ คนคงมาร่วมงานเยอะ

แต่ผิดคาดไม่มีใครมา ประกอบกับพี่ปรางเขาเอะใจ เลยไปสอบถามตร.สภ. เลยรู้ว่าไม่มีเรื่องนี้เกิดขึ้น ความเลยแตก เราขี่หลังเสือก็ต้องไปให้สุดทาง นี่คือมุมพลอย ประเด็นพ่อรูปนี้คือรูปพ่อนั่นแหละ แต่ตอนแรกรูปขาดๆ ถ้าสังเกตดีๆ ไม่เห็นป้ายชื่อของพ่อเพราะขาดไป ในวันที่พลอยเอารูปนี้ไปที่ร้านให้แต่งรูป ร้านเขาต้องแต่งภาพให้สมบูรณ์ เขาเลยเอาท่อนล่างคนอื่นมาประกอบให้ใหม่ ชื่อด้านล่างเลยไม่ได้เป็นชื่อของพ่อ ตอนเอาไปสภาพเป็นไง?

พลอย : เต็มใบเล็กค่ะ

ตอนแรกไม่ขาด ป้ายชื่อเป็นชื่อพ่อจริงๆ เหรอ?

พลอย :   ตอนที่เห็นในภาพมันมองไม่ชัดค่ะ

ทางเจ้าของร้านที่รู้จักเขาติดต่อมาบอกว่าความน่าจะเป็น น่าจะเอารูปคนอื่นมาประกบ รีทัชเพื่อให้ชัด สองเขาบอกว่าสมัยก่อน ทหารเขาจะใส่เสื้อคอกลม เวลาถ่ายรูปก็เอาเสื้อแถวนั้นแหละใส่ อันนี้ไม่รู้ข้อเท็จจริงเป็นไงนะ แต่เชื่อว่าสังคมแม้แต่ญาติ หรือพี่แดงเอง นั่งดูอยู่ ไม่ใช่หลิวเต๋อหัวหรอก พ่อนั่นแหละ?

ตั้ม : ถ้าอย่างนั้นก็ใช่ ถ้าอธิบายแบบนี้ก็เข้าใจ เพราะนานแล้ว

ถ้ามีการแต่งรูปก็ยอมรับได้ว่าอาจเป็นพ่อ แต่พ่อจำไม่ค่อยได้?

ตั้ม :  ใช่ ผมไม่ค่อยใส่ใจอะไรมากมาย ตอนเด็กๆ ก็มีถ่ายรูปนักเรียน และตอนไปสมัครงานแค่นั้น

ไม่คุ้นหน้าตัวเองเหรอ เคยดูกระจกตอนเด็กๆ มั้ย?

ตั้ม : (หัวเราะ) ไม่เคยดู

บอลจำได้มั้ยรูปตัวเองตอนเด็ก?

บอล : ตอนเด็กไม่มี

ตอนแรกพอพ่อบอกว่าไม่ใช่รูปพ่อ สังคมก็สับสน แต่วันนี้พอมาเทียบกัน เบ้าหน้าคือพ่อเลย ญาติพ่อยังบอกว่าเหมือนเลย พ่ออายุเท่าไหร่?

ตั้ม : 48 เกิด 17

เรื่องแดนเซอร์เคยเป็นแดนเซอร์ เขาบอกว่าพลอยไปเต้นกับเขา วันดีคืนดี คณะมีงานกับนักดนตรี ปรากฏว่านักดนตรี นักร้องมีการจ้างแดนเซอร์ พลอยไปรับเงินมาแล้วหนี คืออะไร?

พลอย : เดือนก.พ. พี่เขาติดต่อมาว่ามีงาน วันที่ 4 มี.ค. เขาจ้างแดนซ์ทั้งหมด 8 คน ตกลงราคาเรียบร้อย ผ่านไปได้อาทิตย์สองอาทิตย์หนูก็เลยไปขอมัดจำเขา 500 ค่ะ เขาก็โอนมัดจำมา ตอนคุยกับเขา หนูให้เบอร์แม่เต้นไปด้วย คุยกับแม่เต้นว่าวันที่ 4 มี.ค. มีคนจ้างไปเต้น นัดกันเรียบร้อย เด็กก็หาแล้ว พอคุยเสร็จพี่เขาโอนมัดจำเสร็จ หนูบอกพี่เมย์ที่เป็นแดนซ์ด้วยกัน ว่าพรุ่งนี้หนูเอาเงินค่ามัดจำไปให้ แต่หนูก็ไปทำงานกับพี่ปราง ก็เลยไม่ได้เอาไปให้เขา จนวันที่ 27 ก.พ. มีคนจ้างมาอีกทีว่า 27 ก.พ. จะมีงาน ต้องการแดนซ์ตอนเช้า 8 คน แต่พอเช้าประมาณ 7 โมง เขาทักเฟซมาหาหนูแคนเซิลงานกะทันหัน พอหนูทักไปหาแม่เต้น เขาบอกให้หนูเรียกค่าเสียเวลากับทางวงดนตรี หนูทักไปตั้งแต่แม่ให้ทักว่าทำไมจ้างแดนซ์ 2 ทีมแล้วยกเลิกกะทันหัน เพราะแม่ต้องหยุดงาน แดนเซอร์ต้องหยุดงาน ลางานมา คำตอบที่ได้คือเขาบอกว่าขอให้แล้ว ต้องรองานเลิกคือบ่ายสอง

เป็นข่าวมาได้ยังไงว่าเราไปโกงเขา?

พลอย : หนูไปบอกเขาแบบนี้แหละค่ะ แล้วตอนเย็นเขาทักมาบอกว่าวันที่ 4 แม่ไม่รับงานแล้ว ให้หนูคืนงานค่ะ (เปิดคลิป) ฟังเขาพูดก็รู้สึกเสียใจค่ะ ยอมรับค่ะ

ต่างจากที่เราพูดเมื่อกี้มั้ย?

พลอย : แต่หนูพูดจริงๆ ว่าแม่เขารู้แล้ว หนูบอกว่ามีงานแล้วเขามาคืนค่ะ แต่ทางหนูไม่รู้จะต้องบอกกับวงดนตรียังไงว่าพี่วันนี้เขาไม่ไปแล้ว มันพูดไม่ถูกค่ะ หนูไม่รู้จะหาวงอื่นวงไหนมาแทนได้แล้ว

เรื่องขายของออนไลน์?

พลอย : ปี 63 หนูขายตอนโควิดใหม่ๆ หนูขายกับพี่อีกคนนึง แต่ใช้บัญชีหนูเป็นคนรับเงิน เขาอยู่ใกล้ๆ กัน ขายเจล แอลกอฮอล์ล้างมือ แอลกอฮอล์ฉีด ที่เป็นส่วนผสมสีขาวๆ มีคนโอนเงินให้ 5.6 หมื่น แล้วเขาก็นัดให้หนูเอาสบู่ไปส่งให้ลูกค้า หนูก็ไปส่งให้เขา ก็พูดตามที่เขาบอก เขาบอกว่าให้บอกไปนะว่าวันนี้จะส่งของแถมให้ หนูก็เอาตัวเลขอันนั้นที่ส่งของส่งให้เขาไป เขามารู้อีกทีตอนสบู่ถึงเขาแล้วว่าไม่ใช่ของที่เขาสั่งค่ะ เขาก็เลยแจ้งความ ดำเนินคดีหนู ศาลแขวงธนบุรีค่ะ ศาลมีการออกหมายจับ โดนจับไปแล้วเมื่อธ.ค. 64 ค่ะ หนูก็ไปตามศาลนัด และทำเรื่องประกันตัวออกมา คดีให้หนูผ่อนชำระจนกว่าจะครบยอดที่หนูเอามาค่ะ

ทนายแก้ว : เพื่อนอีกคนไม่ช่วยจ่ายล่ะ

พลอย : เขาไม่ยอมรับค่ะ หนูไม่มีหลักฐาน หนูอยู่บ้านติดเขาค่ะ มันเป็นบัญชีหนูค่ะ

ทนายแก้ว : ถูกเพื่อนหลอกอีกทีเหรอ

พลอย : ไม่ได้หมายถึงจะโดนหลอก หนูทำกับเขาค่ะ

ทนายแก้ว : ถ้าเราจะรับสารภาพ ก็ต้องสารภาพให้หมดเปลือก ถ้าเรารับเพราะจำนนต่อหลักฐาน ศาลไม่รอลงอาญา ถ้าจะให้ข้อมูลก็ให้ไปปกติให้สอดคล้องต้องกัน แต่ฟังๆ แล้วขัดๆ กระโดดๆ ยังไงไม่รู้ ตกลงพลอยถูกดำเนินคดีคนเดียว

พลอย : ใช่ค่ะ

ทนายแก้ว : แล้วเกี่ยวอะไรกับเพื่อน

พลอย : เขาให้หนูขายด้วยค่ะ

ทนายแก้ว : ทำไมลูกค้าไม่ดำเนินคดีกับเขาด้วย

พลอย : ไม่มีหลักฐานเอาผิดเขา เพราะเงินโอนผ่านหนู ตอนได้เงิน เขาก็เดินมาเอาเงินที่บ้านหนูค่ะ หนูได้เงิน 500 เขาบอกให้เอาเงินให้ลูกกิน

แล้วเงิน 5 หมื่นกว่าบาท?

พลอย : เขาเอาไปหมดเลยค่ะ

เราก็เลยต้องรับผิดชอบเงิน 5 หมื่นนั้น?

พลอย : ใช่ค่ะ หนูรับผิดชอบคนเดียวค่ะ อันนี้เรื่องจริงค่ะ ตอนนี้หนูก็ผ่อนเขาอยู่ค่ะ แต่ไม่ได้ผ่อนมาหลายเดือนแล้ว ตอนแรกศาลให้ผ่อนเดือนละ 3 พันค่ะ หนูก็ไปทุกนัดที่ศาลนัดค่ะ

เหตุนี้หรือเปล่า เลยมาสร้างเรื่องเพื่อเอาเงินไปต่อ?

พลอย : ใช่ค่ะ

คือจนตรอกจริงๆ ไม่รู้จะทำยังไง เพราะโดนคดีทางศาลบีบเข้ามา ต้องจ่ายเดือนละ 3 พันไม่มีจ่าย เลยต้องกุเรื่องว่าพ่อตายเพื่อเอาซองและเงินไปจ่ายเขา?

พลอย : ค่ะ

ทนายแก้ว : คิดเรื่องเงินประกันเอไอเอด้วยมั้ย

พลอย : ไม่คิดค่ะ รู้อยู่แล้วยังไงก็ไม่ได้ค่ะ

ส่วนนึงที่คุยพลอย จนถึงวันนี้ พลอยโกหกเก่งมาก โกหกแทบทุกเรื่องที่คุยกัน มีเรื่องเดียวที่เชื่อว่าพลอยไม่ได้โกหกเลย คือเรื่องความน้อยเนื้อต่ำใจพ่อ เพราะมันจับได้ตลอดเวลา เวลาคุยกับเขาว่าเขาเป็นยังไง พ่อจะเอายังไง?

ตั้ม : ต่อไปนี้จะพยายามดูแลให้ดีที่สุดครับ ในส่วนที่ดูแลได้ อาจไม่ใช่ทั้งหมดครับ

เมียเราหึงหวงมั้ย เมียปัจจุบัน?

ตั้ม :   หวงครับ ก่อนเขามาอยู่บ้านพักนึง ตอนโรงเรียนปิด เขาก็มาอยู่ด้วย ซื้ออะไรก็ให้เหมือนๆ กันกับลูกสาว เขาทำอะไรก็ไม่รู้ เขาไม่พอใจเขาก็หนีกลับเลย ไม่ยอมบอก และอคติตั้งแต่นั้นมา วันนี้เมียก็มา แต่กลัวระงับอารมณ์ไม่อยู่ อาจปะทะกัน

เป็นอดีตไปแล้ว?

ตั้ม : พูดยากครับ

ตกลงจะหย่าให้เขามั้ย?

แอ้ม :   จบรายการแล้วฟ้องหย่าเลย

ทนายแก้ว : กฎหมายก็เป็นไปตามกฎหมาย มีสิทธิ์ฟ้องได้ แต่ต้องพิจารณาค่าอุปการะเลี้ยงดู ลูกที่เกิดจากพ่อตั้มและแม่ คือพลอย บรรลุนิติภาวะไปแล้ว มันผ่านพ้นการเรียกค่าอุปการะเลี้ยงดูไปแล้ว ก็ต้องมาดูว่าตรงนี้ตัวเลขเหมาะสมแค่ไหนเดียงใด หน้าที่สามีหรือหน้าที่พ่อก็ต้องมีหน้าที่ส่งเสียเลี้ยงดูลูกของเรา แต่กรณีนี้ตั้มเองไม่ได้ดูแลลูก ปล่อยปละละเลยแบบนี้ เราก็ต้องมีส่วนเยียวยาเขา

ตั้ม : เขามีแฟนใหม่ไปแล้วรอบนึง

ทนายแก้ว : ต่างคนก็ต่างฟ้องไป ฝั่งหญิงก็ฟ้องว่าฝ่ายชายมีภรรยาน้อย ฝั่งคุณก็ฟ้องว่าเขามีสามีใหม่ แต่เรื่องค่าเสียหายเราก็มาว่ากัน เรื่องค่าเลี้ยงดูอุปการะ ลูกโตแล้วจะขอเป็นก้อนก็มาคุยกัน ส่วนบอลกับพี่แดงถ้าให้อภัยต้องไปถอนแจ้งความ

แดง :   ผมไม่ได้แจ้ง ทนายผมก็ยกเลิกไปหมดแล้ว

พลอยอยากบอกอะไรเขา?

พลอย : (ยกมือไหว้) หนูขอโทษจริงๆ (ร้องไห้)

แดง : พี่ให้อภัยอยู่แล้ว แต่ทีหลังอย่าไปทำกับคนอื่นนะ มันเป็นเวรเป็นกรรม

อยากบอกอะไรบอล?

พลอย : (ยกมือไหว้) ขอโทษค่ะ (ร้องไห้)

บอล : ให้อภัยครับ

แม่มีอะไรอยากบอกพี่แดงมั้ย?

แอ้ม : ก็ขอโทษแทนลูก ไม่รู้ว่าลูกทำแบบนี้ (ร้องไห้) ยังไงก็พี่น้องกัน ให้อภัยมันนะแดงนะ (ร้องไห้)

แดง : ผมให้อภัย ตั้งแต่วันนั้นแล้ว ผมก็บอกแล้ว

พ่อจะดูแลให้มากกว่านี้ พ่อน้ำตาปริ่มๆ เหมือนกันนะ?

ตั้ม : (ร้องไห้) มันพูดไม่ถูกครับ ก็เป็นความผิดของผมด้วย (ร้องไห้) ที่ไม่ได้เลี้ยงดู ปล่อยเลยตามเลยไปเลย แต่ก็คงเข้าใจเนอะแต่ต่อไปนี้จะดูให้มากขึ้น ช่วยตรงไหนได้ก็จะช่วย

พลอย :   (ร้องไห้)

เหมือนครอบครัวแพแตกมาตั้งแต่แรก ลอยตามน้ำไปคนละทิศละทาง พ่อก็มีคนใหม่ก็เลยเอื้อมไม่ถึงลูก พ่อก็รู้สึกว่าผิดเหมือนกัน?

ตั้ม : ครับ

วันนี้จะแก้ไขหรือหยิบยื่นอะไรให้บ้างก็เป็นเรื่องที่ดี พลอยก็ลองปรับทุกข์กันดูอีกที แต่กฎหมายก็เป็นไปตามกฎหมาย ผิดก็ว่ากันไปตามผิด แม่จะฟ้องหย่าก็อีกเรื่อง แต่ประเด็นสำคัญ ปรางเป็นคนเดียวที่จะทำยังไง กับ 5 หมื่นที่ลงไป ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเขาเลย กลับโดนหนักที่สุด?

ปราง : ถ้าน้องไม่ยอมรับผิดก็ทำไปตามกฎหมายก่อน ถ้ามีอะไรก็บอกกันตรงๆ

ต้นทุนเท่าไหร่?

ปราง : เบ็ดเสร็จแล้ว 3-4 หมื่น ไม่รวมช่างที่มาช่วยอีก

ร้านชื่ออะไร?

ปราง : ร้านชื่อป.ผ้าสวย ดอกไม้สด เบอร์โทร 082-2337466 อยู่อ.บ้านหมอ จ.สระบุรี ที่คิดไว้ ถ้าจบเรื่อง โลงใบนั้นก็มีค่าใช้จ่าย ที่เขาส่งมาให้ราคา 1.2 หมื่น หนูคิดว่าจะเอาไปบริจาคศพที่ยากไร้จริงๆ ถือว่าทำบุญไปอีกที

จริงๆ อยากช่วย ผมช่วยได้ แต่กลัวช่วยแล้ว บรรทัดฐานใหม่จะเกิดขึ้น จะมีคนทำแบบนี้อีก ผมอยากให้เรื่องนี้เป็นมาตรฐานกฎหมายไปด้วยเหมือนกัน?

ทนายแก้ว : พลอยในฐานะผู้ว่าจ้างต้องรับผิดไปเต็มๆ

ครั้งนี้ต้องมีบริบทในการลงโทษ ไม่งั้นสังคมจะมีการเลียนแบบกัน อย่างน้อยเรื่องนี้จะเป็นบทเรียน เป็นตัวอย่างที่ดี คนทำผิดไม่ใช่มานั่งร้องห่มร้องไห้ แล้วมีคนช่วยเหลือ อโหสิกันไป แล้วคนอื่นก็มาทำแบบนี้ได้อีก เรื่องนี้ขอโทษนะที่พี่จะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวเลย ส่วนเรื่องโลงค่อยว่ากันอีกที?

ทนายแก้ว : คดีฉ้อโกงเป็นความผิดส่วนตัวที่สามารถยอมความกันได้ ส่วนคดีแพ่ง กรณีมีการว่าจ้างกัน กฎหมายกำหนดว่ามีการฟ้องร้องกันได้อยู่แล้ว ถึงแม้ไม่มีสัญญาก็ฟ้องได้ ก็เป็นเรื่องที่พี่ปรางจะดำเนินคดีแพ่งกับหนู รูปแบบคือหนูไปรับสภาพหนี้ จะผ่อนกับพี่ปรางก็เป็นเรื่องพูดคุยกัน ส่วนเรื่องพ่อแม่ไปฟ้องหย่ากันที่ศาล พิสูจน์ว่าค่าอุปการะเลี้ยงดู สินสมรสมีอะไรอย่างไร แต่หน้าที่ฝ่ายชายกฎหมายกำหนดชัดเจน ทั้งพ่อทั้งแม่ต้องดูแลลูกอยู่แล้ว

รับผลตามนั้นนะ?

พลอย : ค่ะ

อยากพูดอะไรกับสังคม?

พลอย : (ยกมือไหว้) หนูอยากขอโทษทุกคนค่ะ (ร้องไห้) ขอโทษคนที่หนูทำไม่ดีด้วยค่ะ หนูอยากขอโทษกับสิ่งที่หนูทำค่ะ หนูขอโทษจริงๆ ค่ะ (ร้องไห้โฮ)

ไม่ทำแบบนี้อีกแล้วนะ?

พลอย : ไม่ทำค่ะ

อย่าโกหกอีกนะ พอมีประเด็นข่าวขึ้นมา สังคมจับจ้องเราได้ มันหนีไม่พ้น?

พลอย : ค่ะ

พ่อเคลียร์นะ?

ตั้ม : เคลียร์ครับ